Paschalny Dzień Wspólnoty
Rejon Poznań -Nowe Miasto, Czerwonacki /Rejon Strzeszyn Grecki
Paschalny wymiar Dnia Wspólnoty, który przeżywaliśmy w Wigilię Zesłania Ducha Świętego znalazł swe dopełnienie na Polach Lednickich – świadków tworzenia się pierwszych zrębów państwowości polskiej i narodzin chrześcijaństwa.
Nasza obecność w tym miejscu wpisuje się tym samym w kontekst jubileuszowych przedsięwzięć – tych, które dotykają ważnych miejsc dla tożsamości każdego Polaka.
Szerokie, porośnięte wysoką trawą i przekwitającym już mleczem pola lednickie przywitały nas w w sobotę 14 maja w ośrodku duszpasterskim na Lednicy.
Tym razem spotkaliśmy się w szerszym niż zazwyczaj wymiarze wspólnotowym. Połączyliśmy siły dwóch rejonów, by razem spotkać się i świętować u źródeł narodzin naszej wiary.
Spotkanie rozpoczęliśmy od zawiązania wspólnoty.
Zapalenie świecy, modlitwa do Ducha Świętego w kręgu osób, których wspólnym mianownikiem jest obranie formacji w Domowym Kościele to akt dynamizmu Ducha Świętego. To On sprawił, że znaleźliśmy się tutaj, by z świadectwa sióstr i braci czerpać siły i nadzieję.
Poczucie, że na drodze, którą obraliśmy jako małżonkowie i rodzice – nie jesteśmy sami – to dla nas jeden z ważniejszych aspektów uzasadniających organizowanie dni wspólnoty.
Korzystając z przywileju miejsca zwiedziliśmy muzeum Jana Pawła II. Przewodnik pan Józef humorystycznie wprowadzał nas w misteria nagromadzonych pamiątek i darów. Jak przystało na prawdziwe muzeum froterowaliśmy drewnianą podłogę filcowymi kapciami.
Po krótkiej przerwie rozpoczęliśmy przygotowania do Eucharystii. Diakonia muzyczna „zmontowana” na ten dzień w osobie Grażynki i Tomka rozniecała rytmiczny ogień animując nas do śpiewu. Każdy z rejonów przez swoich przedstawicieli aktywnie współuczestniczył w celebracji mszy świętej podkreślając w dwójnasób wspólnotowy charakter spotkania.
Ks. Andrzej Magdziarz kapłan towarzyszący nam podczas spotkania na Lednicy z niezwykłą starannością celebrował liturgię eucharystyczną. Każdy znak liturgiczny, każde wypowiedziane słowo – zaznaczone i odczekane tak, by obudzić w nas refleksję i uwielbienie.
W homilii ks. Andrzej podjął temat szeroko pojętej ewangelizacji.
U podstaw każdego wysiłku ewangelizacyjnego stoi wiara, czyli autentyczna relacja z Chrystusem, tak żywa i prawdziwa, że staje się świadectwem życia. Dopiero z tego skarbca możemy czerpać idąc z Dobrą Nowiną w świat.
Spotkanie w grupach dzielenia było kontynuacją podjętego tematu, próbą weryfikacji własnej postawy i możliwości ewangelizacyjnych.
Spotkanie na dniu wspólnoty ma również swój wymiar indywidualny. Każdy z nas wyjeżdża ubogacony na swój, jemu tylko właściwy sposób – stąd różne dary Ducha i charyzmaty!
Uczenie się wspólnoty dokonuje się najczęściej nie przez wielość i wielkość podjętych wysiłków, lecz przez drobne, święte gesty: przywiezione na poczęstunek truskawki, oddanie własnej kurtki przemarzniętej koleżance, ubogacenie agapy domowym smalcem i ogórkami, zielenina z własnego ogródka, przyjazd na dzień wspólnoty z obolałym dzieckiem!
Tak! To wszystko zapamiętaliśmy i dziękujemy!
Podczas modlitwy w Godzinie Miłosierdzia dołączyła do nas Wspólnota Lednicka ze swoimi opiekunami z o. Wojciechem Prusem i o. Maciejem Soszyńskim.
Ten „ostatni” jest sprawcą tego, że mogliśmy tutaj gościć!
Modlitwa przy grobie zmarłego niedawno ojca Jana Góry w sposób naturalny wymusiła, więc akt wdzięczności za to miejsce i ludzi je tworzących.
Spacer po lednickich polach, przejście przez Rybę i wspólne zdjęcie – to już obligatoryjny punkt programu przypisany każdemu kto się tutaj zabłąka.
Nasz pobyt na tych historycznie obciążonych miejscach spiął klamrą wykład Adama historyka z UAM. W krótkim zarysie uzmysłowił nam ważność lednickiej czasoprzestrzeni: przyjęcia chrztu i stosunkowo niedawno odkrytego grodziska z czasów piastowskich z unikatowymi basenami chrzcielnymi.
Po tak ściśle wypełnionym czasie pora pożegnania przyszła szybko.
Za kilka dni na pola lednickie wjadą kosiarki – dla wybujałych traw i dmuchawców rozpocznie się czas żniw. Za chwilę na świeżo skoszoną łąkę wbiegnie młodzież!
I tak kolejna wspólnota w ramach jednej, chrześcijańskiej Wspólnoty zainspiruje nas do ewangelizacji.
Ewa i Wojciech Trzeciak oraz Małgorzata i Longin Mądrawscy
