„Gdyby Pan pozwolił mi jeszcze żyć i działać, jednego bym tylko pragnął, abym mógł skuteczniej i owocniej ukazywać w pośrodku współczesnego świata piękno i wielkość Tajemnicy Kościoła – sakramentu, czyli znaku i narzędzia jedności wszystkich ludzi.”
Chociaż słowa, które przytoczyłem pochodzą z testamentu Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, i dotyczą na pierwszy rzut oka rzeczywistości eschatycznej, to jednak nie muszą stanowić zachęty do umierania ale zapraszają do właściwego przeżywania danego nam przez Boga czasu. Przed nami Nowy Rok 2009, kolejne dni, tygodnie i miesiące, w których odpowiadając na Boże wezwanie mamy realizować siebie wszędzie tam gdzie zaprowadzi nas Stwórca.
W niedzielę Świętej Rodziny w kościołach całej Polski odczytywany był List pasterski Episkopatu Polski. Ze względu na aktualną i przebogatą treść może warto uczynić go przedmiotem pogłębionej refleksji.
W 13 punkcie Zasad Domowego Kościoła czytamy, że jednym z zobowiązań małżeństw żyjących charyzmatem Światło-Życie jest uczestnictwo, przynajmniej raz w roku, w rekolekcjach formacyjnych. Zobowiązanie to, tak jak i pozostałe, ma służyć indywidualnemu zbliżeniu się małżonków do Boga i wzrastaniu na drodze duchowości małżeńskiej.
W 26 punkcie „Zasad Domowego Kościoła” możemy przeczytać: „Za DK w diecezji odpowiada para diecezjalna, której doradcą duchowym jest ksiądz moderator diecezjalny DK. Wspólnie z parami rejonowymi tworzą oni krąg diecezjalny. Krąg ten może być poszerzony o małżeństwa reprezentujące diakonie specjalistyczne”. W archidiecezji poznańskiej do kręgu diecezjalnego, oprócz pary diecezjalnej oraz moderatora diecezjalnego DK, należy 12 par rejonowych oraz małżeństwo pełniące posługę skarbników diecezjalnych.